Karen studeerde in België
Karen van de Munt studeert voor een semester aan de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven (België). In deze blog schrijft ze over de stad Leuven en de culturele verschillen tussen België en Nederland.
Culturele verschillen?!
In een van de gesprekken die ik hier in Leuven had, vertelde iemand mij deze uitspraak van een antropoloog: “Omdat Nederlanders en Belgen elkaar verstaan en niet echt last hebben van taalbarrières, zijn we ons niet bewust van de culturele verschillen van de twee landen. Terwijl als we naar Spanje gaan, we met het leren van de vreemde taal ook iets van de cultuur meekrijgen. En eigenlijk is dat met België net zo, alleen staan we daar niet bij stil.” Met dit citaat verdedig ik tegelijkertijd de stelling dat ik écht op uitwisseling naar het buitenland ben. En de zachte, impliciete taal van onze zuiderburen zegt zeker iets over het karakter van de mensen. In deze blog neem ik jullie mee naar de prachtige Belgische cultuur en de stad Leuven.
De bierhoofdstad van België
Een beetje student denkt bij ‘België’ niet alleen aan Vlaamse frieten en Belgische chocolade, maar ook aan speciaal bier. Naast het feit dat ik elke dag de bus naar het plaatsje Bierbeek zie rijden, staat de grote bierbrouwerij van Stella Artois in Leuven. De combinatie van studenten en bier is niet heel gek en vanaf de oprichting van de universiteit van Leuven in 1425 is er al goed gebruik van gemaakt. Deze universiteit, tegenwoordig de Katholieke universiteit Leuven (KUL), is nog steeds de grootste Nederlandstalige Universiteit en is ook een van de plekken waar Erasmus zelf heeft gedoceerd. Ik ben in de binnenstad natuurlijk even langs zijn standbeeld gegaan en ik heb hem bedankt voor het indirect financieren van mijn Erasmusuitwisseling. Leuven is de stad van Erasmus, maar ook van heel veel studenten. Minstens 60.000 van de 100.000 inwoners van Leuven zijn studenten en wonen hier 'op kot' (op kamers). Toen ik het eerste weekend in de stad was, wist ik niet wat ik meemaakte toen alle Belgische studenten traditiegetrouw naar huis gingen. De hele stad was ontruimd en stilte vulde de stad voor een paar dagen.
Belgen en Nederlanders: Wablief?
Naast deze massale volksverhuizing in het weekend zijn er ook nog een aantal dingen die je opvallen in België en eigenlijk wel te verwachten zijn. Zoals het fietsen door het heuvelachtige landschap, waardoor je rekening moet houden met aparte reistijden voor de heen- en terugreis. En ook het zachte taaltje waar je mee te maken krijgt als je je in de stad begeeft. Zacht op beide manieren: volume van spreken en de uitspraak. Een voorbeeld: in een redelijk rustig restaurant kwamen aan het tafeltje achter mij andere gasten zitten. Toen zij neergestreken waren en iets besteld hadden, schoten de decibellen in het restaurant omhoog naar bijna het dubbele volume, maar niemand zei er wat van. En zoals jullie misschien al wel raden: dit waren Nederlanders in hart en nieren. Een duidelijker verschil tussen de directe en luidruchtige Nederlanders en de indirecte, zachte Belgen is niet te krijgen. En toch ben ik wel een beetje verliefd op dit mooie taaltje met een zachte ‘g’ en een rollende ‘r’. Maar als ik dan in gesprek was, moest ik wel even wennen. We verstaan elkaar wel, maar begrijpen elkaar niet. “Wablief?”
